Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ Μ. ΔΕΥΤΕΡΑ

Γενικά ολοκληρη τη Μ. Εβδομάδα αρχής γενομένης από την ακολουθία του Νυμφίου, τηρείται γενικό πένθος, απαγορεύονται τα τραγούδια, η μουσική και τα γλέντια. Για τη Μεγάλη Εβδομάδα λένε:

Μεγάλη Δευτέρα ο Χριστός στη μαχαίρα Μεγάλη Τρίτη ο Χριστής εκρύφτη Μεγάλη Τετάρτη ο Χριστός εχάθη Μεγάλη Πέμπτη ο Χριστός ευρέθη Μεγάλη Παρασκευή ο Χριστός εσταυρώθη Μέγα Σάββατο ο Χριστός ετάφη Κυριακή του Πάσχα ο Χριστός ανεστήθη.

Τη Μεγάλη Δευτέρα αρχίζουν την αγορά των Πασχαλινών ψώνιων: Λαμπάδες: Για το Χριστό, για τον Άγιο κάθε εκκλησίας, για τους πεθαμένους και από μια για τους παρόντες σπιτικούς. Των Αγίων τις πηγαίνουν, όταν γιορτάζουν οι εκκλησίες, εκτός του Αϊθανάση, που την πηγαίνουν την τρίτη μέρα του Πάσχα, όπου εκκλησιάζονται. Τις ανάβουν μπροστά στον κάθε Άγιο. Αγοράζουν και τρόφιμα (κρέας κτλ.), μπακάμι (ξύλο φυτού, που βγάζει κόκκινο χρώμα,ίσως απ' τα νησιά Μπαχάμες των Αντιλών της Κεντρικής Αμερικής).


ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ


Στο βυζάντιο, κάθε χρόνο, την Κυριακή των Βαΐων ο αυτοκράτορας πλήρωνε προσωπικά τους ανώτερους κυβερνητικούς υπαλλήλους του. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό έθιμο στη γιορτή των Βαΐων είναι ο στολισμός εκκλησίασμα. Σε πολλές περιοχές στα βάγια δίνουν διάφορα σχήματα των εκκλησιών με κλαδιά Βαΐων και η διανομή τους στο και τα τοποθετούν στο εικονοστάσι του σπιτιού. Το έθιμο, θεσπισμένο από την εκκλησία από τον 9ο κιόλας αιώνα σε ανάμνηση της υποδοχής του Κυρίου στα Ιεροσόλυμα, το συμπεριέλαβε ο λαός στις συνήθειές του. Ανέλαβε να προμηθεύει στην εκκλησία τα βάγια και για τον σκοπό αυτό επιστράτευε τις νιόπαντρες της χρονιάς με μόνο μια ευχή, να κάνουν παιδιά. Το έθιμο αυτό το συναντάμε και στα χωριά του Πηλίου την περίοδο της τουρκοκρατίας. Σε άλλα μέρη της Ελλάδας (Μάνη, Αιτωλία, Θράκη) τα βάγια τα φέρνουν στην εκκλησία τα ζευγάρια των νιόπαντρων της χρονιάς κι «όποιος τα φέρει πρώτος θα πρωτογεννήσει αγόρι». Στα βάγια έχει αποδοθεί εκτός από τη γονιμοποιό  και η θεραπευτική και αποτρεπτική από κάθε κακό δύναμη γι’αυτό και φυλάγονται σε κάθε εικονοστάσι.
Γενικά την Κυριακή των Βαΐων σε όλη σχεδόν την ελληνική επικράτεια συναντάμε το έθιμο της ανταλλαγής λουλουδιών, το οποίο διατηρείται μέχρι και σήμερα. Οι γυναίκες που έχουν παντρευτεί πρόσφατα, πηγαίνουν με ένα πανέρι γεμάτα από μπουκέτα λουλουδιών και τα μοιράζουν σε όλο τον κόσμο. Είναι συμβολική κίνηση και σημαίνει ότι φέτος οι γυναίκες ξεκινούν τη νέα τους ζωή.

Πηγές: http://1lyk-volou.mag.sch.gr
http://blogs.sch.gr/serepetsis


ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

Το Σάββατο του Λαζάρου θεωρείται μέρα του θανάτου και της ζωής. Σε κάποια χωριά μάλιστα οι αγρότες δεν μαζεύουν τη σοδιά τους γιατί φοβούνται ότι οι καρποί της γης φέρουν τον θάνατο μέσα τους.
O Λάζαρος είναι μια μορφή που εμπνέει σεβασμό στον ελληνικό λαό. Παλιότερα οι εκδηλώσεις εορτασμού ήταν πολλές και ποικίλες, ωστόσο σήμερα έχουν λησμονηθεί ως επί το πλείστον. Για παράδειγμα τα κάλαντα του Λαζάρου τραγουδιούνται σε ελάχιστες περιοχές, ενώ παλιότερα ήταν από τα πιο ζωντανά έθιμα και έδιναν ιδιαίτερο τόνο στις μικρές κοινωνίες.
Τα κάλαντα του Λαζάρου ήταν αποκλειστικά σχεδόν γυναικεία και τα τραγουδούσαν κοπέλες διαφόρων ηλικιών ακόμα και κορίτσια τις παντρειάς που ονομάζονταν "Λαζαρίνες".


Την παραμονή της γιορτής, οι Λαζαρίνες ξεχύνονταν στα χωράφια έξω από τα χωριά για να μαζέψουν λουλούδια που με αυτά θα στόλιζαν το καλαθάκι τους.


Την άλλη μέρα ντυμένες με τοπικές ενδυμασίες φορώντας ειδική στολή.


Γύριζαν από σπίτι σε σπίτι τραγουδώντας το Λάζαρο και εισέπρατταν μικρό φιλοδώρημα, χρήματα, αυγά, φρούτα ή άλλα φαγώσιμα.
Σε πολύ λίγες περιοχές της χώρας τραγουδιούνται σήμερα τα Λαζαριάτικα κάλαντα. Τα λόγια του τραγουδιού άλλοτε αναφέρονται στην ανάσταση του Λαζάρου και είναι συνήθως μέτρια στιχουργήματα και άλλοτε πάλι αποτελούν παινέματα προσώπων που αγγίζουν τα όρια υψηλής ποιητικής δημιουργίας.
Τα έθιμα του Λαζάρου στα χρόνια της σκλαβιάς είχαν κοινωνική σκοπιμότητα. Στις γυναίκες και ιδίως στα νέα κορίτσια που δεν έβγαιναν συχνά έξω από το σπίτι επειδή τα ήθη της εποχής και ο φόβος της αρπαγής τους από τους Τούρκους τις περιόριζαν, δίνονταν κάποιες ελευθερίες: γίνονταν αλληλογνωριμίες και νυφοδιαλέγματα και σε λίγο καιρό ακολουθούσαν τα προξενιά, τα αρραβωνιάσματα και οι γάμοι.

Πηγή
http://www.ert.gr/afieromata

Σχετικά: Δείτε τα λαζαράκια της Γ1

Πίσω

Επιστροφή στην
Αρχική σελίδα